Rozdział 59.

-Mogę gdzieś tu usnąć?- spytała już przed jaskinią skrzata Grace trzymając na rękach małego Dragona.
-Tak. Chodź za mną, nie daleko jest pewna "oaza snu", tam możesz usnąć.- powiedziała Kala pokazując palcem góry na przeciwko ich. Gdy tam doszli Grace położyła się na trawie, Kala usiadła koło niej i trzymała  Dragona.
-Boisz się?- spytała Kala patrząc w oczy chłopczyka.                                                                                        
-To było do mnie czy do Dragona?- odpowiedziała pytaniem Grace.
-No...teraz twoje życie się zmieni, a... jeżeli na twojej drodze stanie czarownica. Wiesz... czarownice mają różne typy.Dziwne, prawda...?- powiedziała smutnym głosem Kala nie odrywając wzroku od oczu Dragona.
-Bardzo...wiem o tym. Są normalne czarownice, czarownice, które panują jedynie nad żywiołami natury i te które tworzą eliksiry, choć są bardzo podobne do normalnych wiedźm...ale czarownica i wiedźma to dwa różne stworzenia świata.- powiedziała Grace próbując wytłumaczyć Kalinie ciekawostki magicznego świata.
-Tak, wiem... a gdy byś mogła być jedną z nich, którą byś została?-
-Za pewne panującą nad żywiołami. Jak byłam mała oglądałam serial Avatar Legenda Aanga, był dla mnie czymś, czego pragnęłam. Czymś co chciałam osiągnąć, a nie mogłam... robiłam badania na temat żywiołów i wmawiałam sobie, że przy dobrym ustawieniu rąk woda w butelce zaczęła drgać. Tak, wiem, miałam dziwne dzieciństwo.- powiedziała Grace szukając wzrokiem nieba, ale go nie było.
-Nie ma nieba, wiem, ale...co teraz zrobisz?- spytała znowu Kala.
-Pewnie ułożę sobie życie, znajdę normalnego chłopaka i będę żyć jak normalna osoba.- powiedziała Grace nadal szukając nieba.
-Nie sądzę być tego pragnęła. - odpowiedziała Kala i lekko pocałowała chłopczyka w czoło. Usnął.
-Ja niczego nie pragnę. Ja po prostu chcę móc żyć normalnie.- wytłumaczyła Sydney zamykając powoli oczy.
"Żeby tak zasnąć,
problemy odrzucić ze snu.
Spojrzeć komuś w oczy,
i powiedzieć prawdę."
-Nigdy nie poznałam takiej osoby jak ty, niby twardej i upartej, a jednak delikatnej i wrażliwej. Osoby, które znam mają tylko jeden charakter i wiele celów.A ty masz tylko jeden cel, którego nie pragniesz. Dziwne.- powiedziała Kala. Spojrzała na leżącą dziewczynę i się lekko uśmiechnęła.
-Jesteś moją idolką.- wyszeptała Kalina. W jej oku zakręciła się łza. Grace podniosła głowę, lekko otworzyła oko, spojrzała na prawie płaczącą dziewczyną i uśmiechnęła się, po czym znów położyła głowę i usnęła.
-Dziękuję.-znowu wyszeptała Kala i ułożyła chłopczyka koło śpiącej mamy. Kala wstała i gdzieś pobiegła.